Τώρα θα αλλάξουμε χώρα; Τώρα που την αλλάζουμε;
Αφού έτσι τα θέλουνε, καλά να πάθουν. Δεν βάζει ρε μυαλό ο κόσμος. Είναι πρόβατα, νοικοκυραίοι, είναι του καναπέ. Θέλω να φύγω από αυτή τη χώρα.
Μάλιστα.
Αν, όμως, ο κόσμος ήταν αγγελικά πλασμένος, γιατί να θέλαμε να τον αλλάξουμε; Ποιος παππούς της αντίστασης και της εξορίας, ποια ανάλυση μαρξιστική μας είπε ότι το να τον αλλάξουμε είναι μια εύκολη υπόθεση;
Η Κυριακή 25 Μαΐου είναι ένας πολύ κρίσιμος σταθμός στη διαρκή μάχη. Δεν μπορεί να επιτρέπουμε στον κάθε τελειωμένο “αναλυτή”, “δημοσιογράφο”, “άδωνη” να μας καθορίζει την ψυχολογία.
Γιατί η Αριστερά διεκδικεί τον Δήμο της Αθήνας.
Η Αριστερά διεκδικεί τη μεγαλύτερη Περιφέρεια της χώρας.
Η Αριστερά γίνεται δύναμη με ηχηρή φωνή σε όλη την Ευρώπη.
Γιατί ο Τσίπρας είναι ο πρώτος Έλληνας πολιτικός που βγήκε εκτός συνόρων και υπερασπίστηκε με τσαμπουκά τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, τα συμφέροντα όλων των λαών Ευρώπης.
Τίποτα από αυτά δεν ήταν αυτονόητο, είναι νίκες που κερδίσαμε.
Λέμε ότι η κρίση και η διαχείρισή της γεννάνε φασισμό. Τα συμφέροντα λύνουν και δένουν. Το χρήμα είναι εξουσία. Η κακή Παιδεία που είχαμε διαλύεται εντελώς. Ο Πολιτισμός είναι περιττή πολυτέλεια. Τα κανάλια της διαπλοκής κάνουν την πιο χυδαία γκεμπελίστικη προπαγάνδα. Και πολλά ακόμη.
Πώς είναι δυνατόν όλα αυτά να μην παράγουν αποτελέσματα; Πώς είναι δυνατό να μη διαμορφώνουν την κοινωνία στην οποία ζούμε; Πώς περιμένουμε η χώρα των μνημονίων -με ό,τι αυτό συνεπάγεται- να είναι γεμάτη από ελεύθερους ανθρώπους;
Χαρά και δύναμη, μετά από την πρώτη Κυριακή. Γιατί πετύχαμε πολλά.
Γιατί σε κάθε πόλη και χωριό της χώρας, δημοτικά σχήματα με καθαρά αριστερά και ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά όχι απλώς υπάρχουν αλλά έχουν πλέον μεγάλη δύναμη.
Αισιοδοξία και χαμόγελο για την επόμενη Κυριακή. Και συμπεράσματα σε βάθος, προβληματισμό για τον Πειραιά, το Βόλο, τον Κατσαρίδα, θα βγάλουμε με σοβαρότητα και νηφαλιότητα μετά τις εκλογές -όχι εν μέσω του αγώνα.
Γιατί πρέπει να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να κερδίσουμε στις ευρωεκλογές, στην Αττική, στην Αθήνα, στο Ελληνικό, στη Νέα Ιωνία, στη Φιλαδέλφεια, στο Ζωγράφου, στο Αιγάλεω, στην Αγία Παρασκευή, στο Χολαργό, στην Καισαριανή, στο Βύρωνα, στην Ηλιούπολη, στη Λευκάδα, στην Κέρκυρα, στην Κοζάνη και δεν ξέρω εγώ ποαύ αλλού.
Γιατί πρέπει να πάμε όσο καλύτερα γίνεται στις Περιφέρειες που έχουμε περάσει δεύτερο γύρο, έστω και με μεγάλη διαφορά από τον πρώτο.
Γιατί αυτά είναι πιο σημαντικά απ' το ότι βγήκε ο Ψινάκης στον Μαραθώνα.
Μάλιστα.
Αν, όμως, ο κόσμος ήταν αγγελικά πλασμένος, γιατί να θέλαμε να τον αλλάξουμε; Ποιος παππούς της αντίστασης και της εξορίας, ποια ανάλυση μαρξιστική μας είπε ότι το να τον αλλάξουμε είναι μια εύκολη υπόθεση;
Η Κυριακή 25 Μαΐου είναι ένας πολύ κρίσιμος σταθμός στη διαρκή μάχη. Δεν μπορεί να επιτρέπουμε στον κάθε τελειωμένο “αναλυτή”, “δημοσιογράφο”, “άδωνη” να μας καθορίζει την ψυχολογία.
Γιατί η Αριστερά διεκδικεί τον Δήμο της Αθήνας.
Η Αριστερά διεκδικεί τη μεγαλύτερη Περιφέρεια της χώρας.
Η Αριστερά γίνεται δύναμη με ηχηρή φωνή σε όλη την Ευρώπη.
Γιατί ο Τσίπρας είναι ο πρώτος Έλληνας πολιτικός που βγήκε εκτός συνόρων και υπερασπίστηκε με τσαμπουκά τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, τα συμφέροντα όλων των λαών Ευρώπης.
Τίποτα από αυτά δεν ήταν αυτονόητο, είναι νίκες που κερδίσαμε.
Λέμε ότι η κρίση και η διαχείρισή της γεννάνε φασισμό. Τα συμφέροντα λύνουν και δένουν. Το χρήμα είναι εξουσία. Η κακή Παιδεία που είχαμε διαλύεται εντελώς. Ο Πολιτισμός είναι περιττή πολυτέλεια. Τα κανάλια της διαπλοκής κάνουν την πιο χυδαία γκεμπελίστικη προπαγάνδα. Και πολλά ακόμη.
Πώς είναι δυνατόν όλα αυτά να μην παράγουν αποτελέσματα; Πώς είναι δυνατό να μη διαμορφώνουν την κοινωνία στην οποία ζούμε; Πώς περιμένουμε η χώρα των μνημονίων -με ό,τι αυτό συνεπάγεται- να είναι γεμάτη από ελεύθερους ανθρώπους;
Χαρά και δύναμη, μετά από την πρώτη Κυριακή. Γιατί πετύχαμε πολλά.
Γιατί σε κάθε πόλη και χωριό της χώρας, δημοτικά σχήματα με καθαρά αριστερά και ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά όχι απλώς υπάρχουν αλλά έχουν πλέον μεγάλη δύναμη.
Αισιοδοξία και χαμόγελο για την επόμενη Κυριακή. Και συμπεράσματα σε βάθος, προβληματισμό για τον Πειραιά, το Βόλο, τον Κατσαρίδα, θα βγάλουμε με σοβαρότητα και νηφαλιότητα μετά τις εκλογές -όχι εν μέσω του αγώνα.
Γιατί πρέπει να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να κερδίσουμε στις ευρωεκλογές, στην Αττική, στην Αθήνα, στο Ελληνικό, στη Νέα Ιωνία, στη Φιλαδέλφεια, στο Ζωγράφου, στο Αιγάλεω, στην Αγία Παρασκευή, στο Χολαργό, στην Καισαριανή, στο Βύρωνα, στην Ηλιούπολη, στη Λευκάδα, στην Κέρκυρα, στην Κοζάνη και δεν ξέρω εγώ ποαύ αλλού.
Γιατί πρέπει να πάμε όσο καλύτερα γίνεται στις Περιφέρειες που έχουμε περάσει δεύτερο γύρο, έστω και με μεγάλη διαφορά από τον πρώτο.
Γιατί αυτά είναι πιο σημαντικά απ' το ότι βγήκε ο Ψινάκης στον Μαραθώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου