ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΑΙΡΕΤΟ ΣΤΟ ΠΥΣΔΕ ΤΗΣ Γ’ ΑΘΗΝΑΣ
Συναδέλφισσες,Συνάδελφοι
Ακόμα μια φορά , ακόμα πιο αποφασιστικά παλεύουμε
.Υπερασπίζουμε: την αξιοπρέπειά μας μέσα από τα σωματεία μας και αποκαλύπτουμε τα ρουσφέτια και την αδιαφάνεια στις τοποθετήσεις
Αρνούμαστε: τα σχολεία της «αγοράς», τη μέγγενη του «Καλλικράτη», το ξεπούλημα των δικαιωμάτων και της δημόσιας παιδείας στο όνομα του «χρέους», και κάθε μορφή αξιολόγησης – χειραγώγησης
Στηρίζουμε: τον κυρίαρχο παιδαγωγικό ρόλο του συλλόγου διδασκόντων, την παιδαγωγική ελευθερία κάθε συναδέλφου.
Καθένας μας αγωνίζεται για την συλλογική υπεράσπιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και όλοι μαζί για κάθε συνάδελφο που διώκεται για τον κοινό μας αγώνα .
Οι εκλογές των αιρετών και οι σημερινές συνθήκες
Η προσπάθειά μας να ενώσουμε τις αγωνιστικές μας δυνάμεις ώστε ένας « αριστερός αιρετός» να σταθεί πραγματικά το μάτι του σωματείου και το στήριγμα του συναδέλφου μέσα στα υπηρεσιακά διαφθορεία πέτυχε για άλλη μια διετία.
Οι ίδιοι λόγοι εξακολουθούν να ισχύουν ιδιαίτερα σήμερα όπου « Μπήκαν στη πόλη οι εχθροί», στις μέρες μας που η κυβέρνηση άνοιξε τη κερκόπορτα στην τρόϊκα (ΔΝΤ-Ε.Ε-Ε.Κ.Τ) για να διευκολύνει την μεταφορά πλούτου από τις τσέπες των εργαζομένων στις τράπεζες και στο μεγάλο κεφάλαιο. Στις μέρες μας που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αγκαλιά με το Ισραήλ συνδέει τις τύχες του λαού με τα ληστρικά σχέδια των ΗΠΑ στη περιοχή.
Η κατακόρυφη πτώση του επιπέδου ζωής των εκπαιδευτικών, η άλωση των δικαιωμάτων όσων εργάζονται στη παιδεία, ενώνει αντικειμενικά ,όλους τους εργαζόμενους στο δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα που πλήττεται επιπλέον και από την ανεργία. Όλα αυτά για να ξεπληρώσουμε δήθεν το χρέος που από το 115% του ΑΕΠ έφτασε αισίως στα 135%, για να αντιμετωπιστεί η κερδοσκοπία των spreeds που από τις 300 μονάδες έφτασε τις 1000. ΟΙ μόνες που δεν χρεοκόπησαν τελικά είναι οι τράπεζες που μεγάλωσαν την προίκα τους από 28 επί ΝΔ σε 78 δις επι ΠΑΣΟΚ.
Ένα χρόνο μετά την επιβολή του μνημονίου γίνεται ολοένα και πιο καθαρό ότι η χώρα μας δεν οδηγήθηκε σ’ αυτό για να σωθεί η οικονομία και η κοινωνία γενικά, αλλά οι τράπεζες και οι κατέχοντες .Πρόκειται δηλαδή για μια οργανωμένη ληστεία.
Για να γίνει αποδεκτή αυτή η ληστεία από μας τους εργαζόμενους, κυβέρνηση και τα media μας συκοφαντούν για συμμετοχή στο « μεγάλο φαγοπότι». Η συνενοχή , ο κοινωνικός εμφύλιος, ο χαρακτηρισμός κάθε αγωνιζόμενου κλάδου ως αντεθνικού, ένα στόχο έχει. Να θολώσει το τοπίο της κατοχής του ΔΝΤ και να επιβάλλει ως αναγκαίο το μνημόνιο στη συνείδηση μας. Θέλουν να αποδεχτούμε την ανεργία, την φτώχεια, τις ιδωτικοποιήσεις στην υγεία, στην παιδεία, στις συγκοινωνίες και στην ενέργεια
Η παιδεία στο στόχαστρο
Στα παραπάνω πλαίσια, τα μέτρα για την παιδεία καθ’ υπαγόρευση του μνημονίου, συμπληρώνουν την επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους καθιστώντας το δημόσιο σχολείο φτωχότερο και ανεπαρκές στο να μορφώσει τα παιδιά τους.
Με το νόμο για το «νέο σχολείο» η επικοινωνιακή ατάκα της υπουργού «πρώτα ο μαθητής» μεταλλάχτηκε στον υπέρτατο στόχο « πρώτα το μνημόνιο». Από την αρχή της χρονιάς το δημόσιο σχολείο συστηματικά αφυδατώνεται. Το υπουργείο πίεσε για να στοιβάξει 30 μαθητές ανά τάξη και πέτυχε τουλάχιστον 25, μετέτρεψε τους αναπληρωτές σε ωρομίσθιους, επέβαλε περικοπές στη χρηματοδότηση των σχολικών μονάδων, στις μεταφορές μαθητών, στα ειδικά σχολεία, στην ενισχυτική διδασκαλία. Πήρε πίσω, όσα μέτρα αφορούσαν την ενίσχυση της εκπαίδευσης των πιο αδύναμων στρωμάτων.
Συγχρόνως , κτύπησε τους εκπαιδευτικούς με μείωση μισθών , απογύμνωση της οργανικής θέσης, υποχρεωτικές μετατάξεις, υποχρεωτικές υπερωρίες. Κατακερμάτισε τις εργασιακές σχέσεις αφού μετά τους νέους διορισμούς 2 στους 3 εκπαιδευτικούς θα εργάζονται με ελαστικές σχέσεις εργασίας.
Και αφού τα media φρόντισαν για άλλη μια φορά να πείσουν το λαό (τον υπόλοιπο) ότι φταίνε οι καθηγητές για τα στραβά του δημόσιου σχολείου , η κυβέρνηση απειλεί τώρα με τη λαιμητόμο της αξιολόγησης και καλεί τα πλήθη να ζητωκραυγάσουν για κάθε κεφάλι που θα πέφτει . Πρώτα του νεοδιόριστου ,που πριν προλάβει να διορισθεί, μέντορας, διευθυντής και σύμβουλος θα καραδοκούν για να τον αξιολογήσουν, ενώ θα αμείβεται με μισθό μικρότερο από τους παλαιούς και θα ασφαλίζεται στο ΙΚΑ. Πιστεύει έτσι η κυβέρνηση ότι ένας εξαθλιωμένος δάσκαλος θα είναι πιο υποταγμένος και ευλύγιστος στη παιδεία της αγοράς.
Με το νέο νόμο «Καλλικράτη» ,δίνεται η χαριστική βολή στη δημόσια εκπαίδευση αφού ολοκληρώνεται η διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα της και η μείωση των κρατικών δαπανών για την παιδεία. Το κόστος λειτουργίας των σχολείων μετατίθεται στους δήμους . Η χρηματοδότηση κάθε σχολικής μονάδας θα εξαρτάται πλέον από τις οικονομικές δυνατότητες της τοπικής αυτοδιοίκησης. Οι διευθυντές και οι σύλλογοι διδασκόντων θα είναι υποχρεωμένοι να αναζητούν πηγές χρηματοδότησης και χορηγούς για τις ανάγκες του σχολείου, και τα σχολεία που δεν αντέχουν στο συναγωνισμό θα κλείνουν.
Αυτό είναι το σχολείο της αγοράς και απαιτεί εκπαιδευτικούς, φθηνούς και υποταγμένους Αυτή είναι και η απόδειξη ότι η «αυτοαξιολόγηση» είναι το πρ-ό(σ)χημα για ένα σχολείο που θα αναπαράγει φθηνούς και υποταγμένους εργαζόμενους.
Ποιοι και γιατί συνεργαζόμαστε σ’ αυτές τις εκλογές;
Εκτιμώντας θετικά την δράση των αιρετών μας στο προηγούμενο ΠΥΣΔΕ , αποφασίσαμε να επαναλάβουμε την προσπάθειά μας για την επανεκλογή ενός αριστερού αιρετού. Το κοινό αυτό ψηφοδέλτιο υποστηρίζεται από τις παρατάξεις «Αγωνιστικές παρεμβάσεις –Συσπειρώσεις – Κινήσεις», «Αγωνιστική Συνεργασία» – «Εργατική Αριστερά»- «Ανένταχτοι Αριστεροί καθηγητές-Συνεργαζόμενες εκπαιδευτικές κινήσεις» καθώς και από ανένταχτους αριστερούς καθηγητές της Γ΄ Αθήνας. Όλοι εμείς, αναδεικνύοντας όσα μας ενώνουν και διατηρώντας την διαφορετικότητά μας , ενώνουμε τις δυνάμεις αντίστασης στο αντιδραστικό μνημόνιο Κυβέρνησης – ΔΝΤ-Ε.Ε
Η συμμετοχή μας στις εκλογές του ΠΥΣΔΕ γίνεται χωρίς ψευδαισθήσεις για το χαρακτήρα αυτών των οργάνων. Τα όργανα αυτά υπάρχουν για να υλοποιούν τις αποφάσεις της εκάστοτε κυβέρνησης και η παρουσία των αιρετών δεν αλλάζει αυτήν τους την ιδιότητα. Ιδιαίτερα η παρουσία αιρετών που εκπροσωπούν το δικομματισμό ενισχύει την προσπάθεια χειραγώγησης των εκπαιδευτικών και τη δημιουργία πελατειακών σχέσεων. Πολλές φορές αυτονόητα δικαιώματα εμφανίζονται ως ρουσφέτια για να δεσμεύουν ψήφους και συνειδήσεις Τον καιρό του ΔΝΤ, ο ρόλος του ΠΥΣΔΕ αναβαθμίζεται σε προωθητή του μοντέλου ενός σχολείου της αγοράς, σύμφωνα με τις επιταγές των κομμάτων του κεφαλαίου. Γι αυτό και αναλαμβάνουν ένα μέρος της αξιολόγησης – κατηγοριοποίησης των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών.
Οι κρίσεις των διευθυντών δείχνουν ήδη τι σημαίνει αξιολόγηση για τον κυβερνητικό συνδικαλισμό. Με συνεντεύξεις-παρωδίες προσπαθούν να χειραγωγήσουν τα στελέχη της. Ένας αριστερός αιρετός δεν μπορεί να συμβάλλει στην θεσμοθέτηση ή την εφαρμογή της αξιολόγησης. Είναι εκεί για να αντισταθεί στον αυταρχισμό και την αυθαιρεσία της διοίκησης, να δει, να αποκαλύψει και να αποτρέψει το ρουσφέτι , να προστατέψει τους συναδέλφους από άδικες ή σκόπιμες πειθαρχικές διώξεις των διευθυντών τους ή των προϊσταμένων τους στηριζόμενος στο συνδικαλιστικό κίνημα. Για ένα τέτοιο αιρετό:
Συνεργαζόμαστε και πιστεύουμε πώς
- Ο αιρετός στο ΠΥΣΔΕ λογοδοτεί ταχτικά στα σχολεία και στις γενικές συνελεύσεις.
- Είναι άμεσα ανακλητός από το σώμα που τον εξέλεξε.
- Καταργεί την αδιαφάνεια στις συνεδριάσεις και κατοχυρώνει έμπρακτα το δημόσιο λόγο για όλα (με εξαίρεση τα αυστηρά προσωπικά δεδομένα).
- Συνεργάζεται και προωθεί τις αποφάσεις των σωματείων μας.
- Στις κρίσεις στελεχών προσπαθεί να αποτρέψει με την στάση του την επιλογή όσων αποδεδειγμένα ελέγχονται για αντισυναδελφική και αντιεκπαιδευτική συμπεριφορά .
- Δεν συμμετέχει σε καμία περίπτωση στις αξιολογήσεις κατηγοριοποιήσεις των σχολείων και στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
- Ο αιρετός δεν συνδιαχειρίζεται, παρεμβαίνει από την πλευρά του συνδικαλιστικού κινήματος.
- «Όλα για όλους». Απόλυτη δημοκρατική μεταχείριση όλων των συναδέλφων, χωρίς διακρίσεις και εξαιρέσεις, όπως αρμόζει σε ανθρώπους που διδάσκουν και αγωνίζονται.
Δυτική Αθήνα Οκτώβρης 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου