ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΤΖΟΚΑ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΤΩΧΟΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

 ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ…..

Του Σπύρου Τζόκα 

 αντιπεριφερειάρχη  της περιφερειακής παράταξης «Δύναμη Ζωής»

    Είναι πραγματικότητα. Είναι αλήθεια σύντροφοι. « Όπως προκύπτει από τα εκλογικά στοιχεία ο συνδυασμός της κ. Δούρου έλαβε το υψηλότερο ποσοστό του, σχεδόν οκτώ μονάδες πάνω από το συνολικό του ποσοστό του 50,82%, στην Δυτική Αθήνα (58,07%).  Χαμηλά ποσοστά για Σγουρό στις λαϊκές συνοικίες της Δυτικής Αθήνας (41,93%). Είναι χαρακτηριστικό ότι σε απόλυτους αριθμούς η διαφορά ψήφων μεταξύ των συνδυασμών της κ. Δούρου και του κ. Σγουρού ήταν 31.998 ψήφους (115.185 για την υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ και 83.817 για τον απερχόμενο περιφερειάρχη) στη Δυτική Αθήνα.

   «Η ανατροπή θα ξεκινήσει από τις φτωχογειτονιές της Δυτικής Αθήνας» Αυτό λέγαμε στις περιοδείες μας και στις συγκεντρώσεις μας στη Δυτική Αθήνα και αυτό πέτυχε δεν έτυχε, όπως και η Ρένα Δούρου θα έλεγε. Από τις φτωχογειτονιές αυτές ξεκίνησε η ανατροπή…..

   Και τώρα νά... Η Ιστορία απευθύνει πρόκληση και πρόσκληση στην ταπεινότητά μας. Η Ιστορία μάς κάνει την τιμή να μας φιλοξενήσει στα σαλόνια της... και να μας εξομολογηθεί. Να λύσει τη σιωπή της. Τη σιωπή αυτή που της έχουν επιβάλει. Ή καλύτερα την επιλεκτική χρήση της για κάθε σκοπιμότητα που προκύπτει. Και ανασύρει τη βαλίτσα της μνήμης στο προσκήνιο. Με θησαυρούς μέσα. Προσωπικούς θησαυρούς. Τόσα και τόσα χρόνια. Τόσα χρόνια λεηλατούσαν τις ιδέες μας. Λεηλατούσαν τις αλήθειες μας. Λαθρεπιβάτες στα όνειρα μας. Μας τα έκλεβαν. Και δεν τα λέγαμε.

   Τώρα πια που συνειδητοποιούμε ότι δεν είναι όνειρο, είναι αλήθεια, πρέπει να προσέχουμε... να προσέχουμε πολύ. Μακριά, πολύ μακριά από τις δηλώσεις υποταγής. Για να δώσουμε τη φωτιά στους ανθρώπους, το φως που θα φωτίσει το μέλλον, χρειάζεται και αρετή και τόλμη. Θα πάρουν την αλήθεια μας και θα την κάνουν λιώμα. Και θα επιχειρήσουν να μας κρεμάσουν στα Τάρταρα και να μας εξοντώσουν. Ταπεινά πρέπει να πορευθούμε. Η ταπεινότητα είναι σε τέτοιες στιγμές επαναστατική πράξη. Η ταπεινότητα των μεγάλων επαναστατών. Να προσέξουμε πώς θα αγκαλιάσουμε τον κόσμο... είναι γεμάτος πληγές και πονάει. Πονάει παντού.

   Εμείς που συναντήσαμε τον κόσμο αυτό και μιλήσαμε, υποσχόμαστε ότι θα είμαστε δίπλα του….δεν θα προδώσουμε την εμπιστοσύνη του, δεν θα τον εγκαταλείψουμε, γιατί, εξάλλου, αυτός είναι ο κόσμος μας….εκεί ανήκουμε.