Είναι τυχαία η καθυστέρηση των αποσπάσεων;

Όπως όλα δείχνουν, οι αποσπάσεις εκτός ΠΥΣΔΕ και ακόμα περισσότερο εντός ΠΥΣΔΕ θα πραγματοποιηθούν με πρωτοφανή καθυστέρηση. Το σχολικό έτος θα ξεκινήσει τη Δευτέρα και χιλιάδες εκπαιδευτικών δεν ξέρουν πού θα βρίσκονται. Και σαν να μην έφτανε αυτό υποχρεώνονται να παρουσιαστούν στο σχολείο της οργανικής τους θέσης. Καταλαβαίνετε όλοι τι σημαίνει αυτό για τον εξαθλιωμένο οικονομικά εκπαιδευτικό . Πώς πιστεύει και απαιτεί, με θράσος θα έλεγα, το υπουργείο από τον εκπαιδευτικό των 800 – 900 ευρώ (ίσως και πιο κάτω) να βρίσκεται στο οποιοδήποτε μέρος της νησιωτικής και ηπειρωτικής Ελλάδας και να πληρώνει ξενοδοχείο, για πόσες μέρες άγνωστο, αλλά σίγουρα πάνω από μία εβδομάδα, όπως δείχνουν τα πράγματα;

Δεν καταλαβαίνω γιατί «εξυπακούεται», όπως ανακοινώθηκε από διευθύνσεις δευτεροβάθμιας, ότι πρέπει να περάσουμε όλη αυτήν την ταλαιπωρία τη στιγμή που δεν ευθυνόμαστε για την πρωτοφανή καθυστέρηση;

Μήπως θα έπρεπε να νιώθουμε ενοχές που ασκήσαμε το νόμιμο δικαίωμά μας για αίτηση απόσπασης και πρέπει με αυτόν τον τρόπο να εξιλεωθούμε στο υπουργείο; Μήπως βλέπουν κάποιοι την απόσπαση σαν χάρη και όχι σαν δικαίωμα του εκπαιδευτικού και για το λόγο αυτό μελετούν να το καταργήσουν; Διότι ο υπουργός παιδείας απείλησε ότι θα γίνουν μόνο 1000 αποσπάσεις, λες και αυτός ήταν ένας τρόπος που βρίσκαμε για να την «σκαπουλάρουμε» (κατά την προσφιλή ορολογία της κυβέρνησης)  από τις υποχρεώσεις μας.

Ή μήπως προσπαθούν να μας εξοντώσουν ακόμα περισσότερο ηθικά, οικονομικά και σωματικά εν όψει των επικείμενων απεργιών;  Γιατί, κακά τα ψέματα πόσοι από εμάς θα αντέξουμε να κάνουμε απεργία, όταν θα έρθει εκείνη η ώρα, αφού το μισό Σεπτέμβρη (όπως φαίνεται) θα πληρώνουμε ξενοδοχεία στα τουριστικά νησάκια, πολλοί μαζί με τα παιδιά τους.

Ο στόχος είναι να θυσιαστούμε εμείς για να βγαίνει ο υπουργός παιδείας περιχαρής στις κάμερες και να δηλώνει ότι όλα λειτουργούν καλά στο δημόσιο σχολείο;  Η καθυστέρηση της διαδικασίας των αποσπάσεων είναι πρόβλημα για τη λειτουργία του σχολείου και εμείς με την υπομονή και την ανεκτικότητά μας βοηθάμε να κρύβονται τα προβλήματα κάτω από το χαλί.

Οι διευθυντές εκπαίδευσης δεν δείχνουν να κατανοούν το μέγεθος του προβλήματος. Η ΟΛΜΕ πρέπει να αναδείξει το θέμα παρά το ότι ομολογουμένως υπάρχουν άλλα σοβαρότερα ζητήματα.

 Είμαστε αξιοπρεπείς εργαζόμενοι, δεν είμαστε κούληδες του κάθε υπουργού.

Μαρία Γεωργαρίου

Μέλος Δ.Σ. ΕΛΜΕ Ν. Κυκλάδων