ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

(ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ)

ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΓΙΑ ΤΟ 15^ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΟΛΜΕ

Η πολιτική του Μνημονίου μπορεί να αποτυγχάνει ως προς τους διακηρυγμένους στόχους της αναφορικά με τον ρυθμό μείωσης του δημόσιου ελλείμματος, το ύψος των εσόδων κλπ, πετυχαίνει όμως μέχρι σήμερα τον πραγματικό στόχο της, που είναι η αναδιανομή πλούτου και εξουσίας προς όφελος του κεφαλαίου, η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και η οικονομική και κοινωνική αποδυνάμωση της εργασίας.

Πρόκειται για μια στοχευμένη ταξική πολιτική η οποία έχει πλέον σαφή ευρωπαϊκή διάσταση. Το «Σύμφωνο για το Ευρώ» δεν είναι παρά ένα ευρωπαϊκό Μνημόνιο χωρίς ημερομηνία λήξης, που σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. επιδιώκει να αποδομήσει τις κατακτήσεις των εργαζομένων και τις αντίστοιχες δομές του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους, όπως αυτό διαμορφώθηκε μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες δεκαετιών.

ΕΧΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ :

Να αντιδράσουμε σαν εργαζόμενοι, να αμφισβητήσουμε μαζικά και αποτελεσματικά όχι μόνο το «Ευρωπαϊκό Μνημόνιο» και τον νεοφιλελευθερισμό, αλλά και τη ταξική πολιτική κυβέρνησης – Ε.Ε – ΔΝΤ.

Το «νέο σχολείο» οικοδομείται με παλιές ιδέες :

·         τις συγχωνεύσεις – καταργήσεις  σχολικών μονάδων ελέω μνημονίου, την οικονομική ασφυξία

·         την ακόμα μεγαλύτερη φροντιστηριοποίηση – εξειδίκευση και τη σύνδεσή του με την είσοδο στις ανώτατες σχολές

·         την αποκέντρωση – μετακύλιση του κόστους  λειτουργίας των σχολείων στις τσέπες των γονιών

·         την αξιολόγηση – χειραγώγηση εκπαιδευτικών, αυτοαξιολόγηση -κατηγοριοποίηση σχολείων και την είσοδο χορηγών

·          τις υπερεξουσίες των νέων Διευθυντών και τις αλλαγές συγκεντρωτικού χαρακτήρα στη διοικητική δομή

·         τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών .

Οι αλλαγές που προωθούνται τόσο στο περιεχόμενο σπουδών όσο και στη δομή και λειτουργία του «νέου σχολείου» στοχεύουν στην κατεύθυνση ενός ιδιωτικοποιημένου, πειθαρχημένου και προσαρμοσμένου στα κυρίαρχα συμφέροντα σχολείου, που θα παράγει εργατικό δυναμικό με περιορισμένη γενική μόρφωση, εφοδιασμένο με τις χρηστικές δεξιότητες που απαιτούν κατά περίπτωση οι αγορές, εύκολα χειραγωγήσιμο και υποκείμενο στην κάθε είδους εκμετάλλευση.

Η ΟΛΜΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ

Μπορούμε όμως να απαντήσουμε στο σήμερα με τα ίδια απαξιωμένα εργαλεία του κομματικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού που κατάντησε τα σωματεία είτε φερέφωνα των κομμάτων εξουσίας, είτε αποκομμένους από τη βάση μηχανισμούς στελεχών που αναπαράγονται μεταξύ τους, είτε όργανα ελεγχόμενης εκτόνωσης της δυσαρέσκειας;

Εμείς λέμε ΟΧΙ. Η αναπαραγωγή των ίδιων συσχετισμών και των γνωστών ισορροπιών στο ΔΣ της ΟΛΜΕ θα σημάνει για άλλη μια φορά ανυπέρβλητες δυσκολίες στην ανάπτυξη του εκπαιδευτικού κινήματος . Τώρα χρειάζονται καθαρές απαντήσεις – προτάσεις και για το εκπαιδευτικό ζήτημα , αλλά συγχρόνως χρειάζεται αυτές να γειωθούν πολιτικά στο σήμερα ώστε να απαλλαγούμε από τη κυβέρνηση και τη ταξική πολιτική που υλοποιεί σε απόλυτη συμφωνία με Ε.Ε και ΔΝΤ.

Τι να κάνουμε; Θα πρέπει να υλοποιήσουμε με όλους τους δυνατούς τρόπους το μοναδικό εργαλείο-ελπίδα που μας απόμεινε: ΕΝΟΤΗΤΑ – ΔΡΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ , μέσα από τα σωματεία, με συσπειρώσεις συμπαράταξης όλων των δυνάμεων που αντιστέκονται , γιατί μόνο έτσι μπορούμε να πετύχουμε μικρές ή μεγάλες νίκες.