Με αφορμή την επιστολή της κ. υπουργού στους προέδρους των εκπ/κών ομοσπονδιών

Πρόκειται για μια εντελώς υποκριτική και απαράδεκτη επιστολή!

Αλήθεια ποιες ώρες την ημέρα σκέφτεται, αν σκέφτεται, η κ. υπουργός τους μαθητές; Όσο και να προσπαθήσει να μας πείσει ότι τους σκέφτεται και τους νοιάζεται, έστω και για λίγες ώρες την ημέρα, δε θα τα καταφέρει! Το «πρώτα ο μαθητής» και η φράση της επιστολής: « … δεν πρέπει να υπάρξουν παιδιά που να έχουν διδαχτεί λιγότερες ώρες σε συγκεκριμένα μαθήματα για οποιαδήποτε λόγο» είναι απλά ωραία, επικοινωνιακά λόγια, για ν’ ακούγονται ευχάριστα στ’ αυτιά!

Δυστυχώς η κ. Διαμαντοπούλου δεν ενδιαφέρεται για το μέλλον των σημερινών μαθητών. Αντιθέτως η ίδια και η κυβέρνησή της τους έχουν ετοιμάσει ένα ζοφερό μέλλον χωρίς δουλειά και χωρίς δικαιώματα γενικώς! Μη χύνει επομένως κροκοδείλια δάκρυα διότι δεν πείθει ούτε και τους πιο καλοπροαίρετους.

Αλλά δεν είναι μόνο η υποκρισία, είναι και το περισσό θράσος με το οποίο αναφέρεται στις απεργίες και τις στάσεις του κλάδου, που είναι αιτίες για τις οποίες έμειναν πίσω στα μαθήματά τους τα παιδιά! Νομίζω ότι η κ. υπουργός δεν αγνοεί, απλά θέλει ν’ αντιστρέψει την πραγματικότητα! Άραγε για ποιους έγιναν όλες αυτές οι κινητοποιήσεις; Δεν έγιναν για να υπερασπιστούν και τα δικαιώματα των μαθητών; Οι διαμαρτυρίες, οι απεργίες και οι πορείες των δασκάλων τους δεν έγιναν για:

ü   Να ισχύσουν οι υποστηρικτικές μορφές διδασκαλίας που ουσιαστικά κατάργησε η κυρία υπουργός;

ü   Να ισχύσουν ολιγομελή τμήματα, που κι η ίδια είχε εξαγγείλει προεκλογικά αλλά ακόμη δεν έχει θεσμοθετήσει;

ü   Να έρθουν βιβλία και καθηγητές στην ώρα τους, που και η ίδια θεωρεί αυτονόητα;

ü   Να μην κλείσουν και συγχωνευτούν σχολεία, ταλαιπωρηθούν μαθητές και ερημώσουν ολόκληρες περιοχές, που και η ίδια υποτίθεται ότι δε θέλει;

ü   Να καταργηθεί αυτό το εξετασιοκεντρικό σχολείο της αμάθειας, που  το πολύ – πολύ να βγάζει προσοντούχους αγράμματος και φορτώνει την τσέπη των γονιών με απίστευτες φροντιστηριακές δαπάνες;

ü   Να , να, να ….

Τέλος η ίδια υπουργός δεν ήταν πέρυσι που αύξησε κατά 30% το όριο των απουσιών και ώθησε τα περισσότερα παιδιά, αφού είχαν το περιθώριο και άλλων απουσιών, να εγκαταλείψουν το σχολείο; Μ’ αυτό το μέτρο που εφάρμοσε, δεν έχασαν ώρες τα παιδιά; Πέρυσι δεν την ενδιέφερε να χάσουν ώρες οι μαθητές ενώ φέτος την ενδιαφέρει;

Η κοροϊδία αγαπητοί μου δεν έχει όριο!

Νεκτάριος Κορδής

Πρόεδρος της Β΄ΕΛΜΕ Δυτ. Αττικής

nekordis64.blogspot.com